Schild - in de Oudheid en in de Middeleeuwen het voornaamste beschuttingswapen ; de vierkante en ronde vormen schijnen de oorspronkelijke te zijn geweest. Het Grieksche s., het s. van Argos, was rond ; het was van hout, vlechtwerk, enz. vervaardigd en met leder overtrokken. Het s. werd gedragen aan dwarshouten of lederen riemen, waardoor men den linkerarm stak. De schilden werden gaandeweg kleiner en eindelijk verdrongen de ronde s., de zoogenaamde rondassen, die tot aan het einde der 17de eeuw bleven bestaan, alle andere soorten.
Geruimen tijd kwamen de s. geheel in onbruik. Sedert den Russ.-Jap. oorlog, en vooral gedurende den grooten oorlog, is het gebruik van s. weer zeer toegenomen, niet alleen bevestigd aan de affuiten der kanonnen (schildartillerie) en mitrailleurs, doch ook ter bescherming van de schutters in loopgraven (loopgraaf schil den). Ook werden veel verplaatsbare schilden, soms op tweewielige voertuigen, toegepast en werden borstschilden gedragen.
