Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 17-01-2019

Salomons-eilanden

betekenis & definitie

Salomons-eilanden - eilandengroep behoorende tot Oceanië (Melanesië), gelegen tusschen 5° en 11° Z.B., en 154° 40' en 162° 30' O.L.; ± 43.900 K.M.2, ± 165.000 inw. De groep bestaat uit 7 groote en talrijke kleine eilanden, die in twee parallele reeksen van N.W. naar Z.O. loopen. De voornaamste zijn Bougainville met Boeka (10.000 K.M.2), Choiseul (5850 K.M.2), S. Isabel (5840 K.M.2), Malaïta (6380 K.M.2), Guadalcanar (6560 K.M.2). Zij zijn nog weinig bekend.

Een grondgebergte van kristallijne en oude eruptief gesteenten schijnt grootendeels door jongere vulkanische vormingen bedekt. Er komen talrijke, waaronder werkende, vulkanen voor. De Balbi op Bougainville is 3100 M. hoog. De eilanden zijn door oude en jonge koraalriffen omgeven. De eilanden zijn waterrijk en geheel met dichte, tropische wouden bedekt. Gemiddelde jaartemp. ± 28° C.; er valt veel regen.

De bewoners zijn Melanesiërs, die op een lagen trap van beschaving staan en berucht zijn om hun anthropophagie. Hun kunstaanleg, zooals blijkt uit hun fraai versierde wapens, booten en aardewerk, staat echter hoog. Zij leven van landbouw en verbouwen kokosnoten, bataten, taro en bananen. ’t Zijn goede visschers (tripang). In 1918 woonden er 720 Blanken, die aan plantagebouw (copra, rubber) doen. Bougainville en Boeka behoorden tot 1914 aan Duitschland en zijn toen door Australië bezet; de overigen behooren aan Engeland. Zetel van den Resident Commissioner is het eilandje Toelagi in de Floridagroep (tusschen Malaïta en Guadalcanar). — De S. werden het eerst in 1567 door den Spanjaard Mendana ontdekt, en in 1768 door Bougainville weder teruggevonden.