Qualiteit - (hoedanigheid, eigenschap, een bepaalde wijze van zijn), is als grondbegrip onzer kennis door Aristoteles en Kant onder de Kategorieën opgenomen. De zinnelijke qualiteiten der ruimtedingen (kleur, smaak, warmte, hardheid) blijken bij nadere bezinning (zie DEMOKRITUS) slechts van subjectieve beteekenis. Zoo onderscheidde Locke: deze qu. als secundaire van de primaire (uitgebreidheid, gedaante, ligging, enz.), die aan de ruimtedingen op zichzelf, onafhankelijk van onze zinnelijkheid, zouden toekomen.
De nieuwere fysika tracht qualitatieve verschillen zooveel mogelijk tot quantitatieve te herleiden en daardoor te verklaren. — In de formeele logika onderscheidt men de oordeelen naar hun qualiteit in bevestigende (toekennende) en ontkennende (ontzeggende). — Qualitas occulta (verborgen Qu.) heet een kracht, die men aan de dingen toekende en die hen in staat zou stellen bepaalde uitwerkingen, waarvoor men geen verklaring wist, voort te brengen. Zoo b.v. wanneer men aan opium een slaapverwekkende kracht toeschreef.
