Omtrek

betekenis & definitie

Omtrek - van een figuur: rechtlijnige of kromlijnige figuur, waarbinnen een bepaalde figuur is besloten; bijv. de omtrek van een driehoek, de o. van een cirkel. De schijnbare omtrek van een oppervlak (lichaam) is de lijn, die voor ’t oog het oppervlak (lichaam) schijnt te begrenzen ; het is het geheel van de punten, volgens welke de raaklijnen, die men uit het oog aan t oppervlak kan aanbrengen, dit oppervlak aanraken.