Natuurlijke kinderen

betekenis & definitie

Natuurlijke kinderen - kinderen buiten huwelijk geboren. Door erkenning van de zijde der ouders ontstaan zekere rechtbetrekkingen tusschen de ouders en die kinderen. De erkenning kan soms in rechten worden afgedwongen (inroeping van staat), van den kant van den vader echter slechts in enkele gevallen; zonder erkenning kan deze echter tot een uitkeering voor onderhoud en opvoeding worden genoodzaakt (art. 344a B. W.). (Zie MOEDERSCHAP en VADERSCHAP). N. k., ook indien erkend, staan niet onder ouderlijke macht, maar onder voogdij (art. 361 B. W.). Zie voor de voorziening daarin art. 420 B. W. en voor geval erkenning heeft plaats gehad artt. 408 vv. en 412 B. W., voor het erfrecht van erkende n. k. artt. 909 vv. en 955 B. W. (zie ERFRECHT), voor de mogelijkheid voor hen om door schenking van de zijde der ouders voordeel te genieten art. 1718 B. W., voor den naam door al of niet erkende natuurlijke kinderen te dragen geslachtsnaam. — Door wettiging komen natuurlijke kinderen met in huwelijk geboren kinderen gelijk te staan.