Nachtevening - (sterrek.), van het Lat. aequinoctium (Fr. équinoxe, Duitsch Nachtgleiche, Eng. equinox), de gelijkheid van dag en nacht, die voor de bewoners van den evenaar het heele jaar door bestaat, voor anderen alleen als de zon bij haar jaarlijksche reis langs de ekliptika den equator des hemels, d. i. dus het lentepunt (21 Maart) of het herfstpunt (23 Sept.) bereikt. Deze beide punten heeten eveneens n. (lente- en herfstn.), maar ook, juister, nachteveningspunten of evennachtspunten. Laat men den dag volgens het heerschende gebruik beginnen en eindigen, als de bovenrand van de zon in den horizon wordt gezien (zie DAG), dan wordt de n. eigenlijk al vroeger in de lente, en later in den herfst bereikt, terwijl zij voor de bewoners van den evenaar niet bestaat: de dag is voor hen omstreeks een kwartier langer dan de nacht. De nachteveningspunten nemen geen vaste plaats aan den hemel in.
Zij schuiven langs de ekliptika langzaam naar het Westen op. Het verschijnsel heet precessie en is de oorzaak van het verschil tusschen het burgerlijke of tropische, en het siderale jaar. Zie nog LENTEPUNT en DIERENRIEM.
