Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 10-01-2019

Lont

betekenis & definitie

Lont, - ontstekingsmiddel voor vuurwerken. Men onderscheidt 2 soorten van l.: gewone l. gemaakt van losgeslagen driestrengstouw dat in loog wordt geweekt om de weinig brandbare huid der hennepstengels op te lossen, zoodat de l. gelijkmatig en langzaam opbrand, (0,13 M. in een uur); gezwinde l., bestaande uit draden van gesponnen katoen, geweekt in een pap van zwart buskruit (meelpulverpap), verbrandt zeer snel. De gewone l. dient om gedurende langen tijd vuur ter beschikking te hebben, werd daarom ten tijde van het oude voorlaadgeschut veelvuldig gebruikt. In de batterij hing aan een zoogenaamden lontverberger steeds een brandend stuk l. voor het ontsteken van de geschutlading.

Hiertoe werd de l. aan een lontstok bevestigd. Zie ook AANVUURSEL. De gezw. l. dient tot het snel overbrengen van een ontstekingsvuur. Zie ook VUURKOORD.