La caille - (Nicolas Louis de), Fransch sterrekundige, geb. 1713 te Rumigny; hij nam deel aan den Franschen graadmetings-arbeid. Zijn berekeningen hebben er veel toe bijgedragen, om de theorie van Newton te bevestigen, dat de aarde afgeplat moest zijn, welke meening door Picard en Cassini in twijfel was getrokken. Hij werd in 1746 hoogleeraar in de wiskunde aan het Collège Mazarin te Parijs. In 1751 begaf hij zich naar de Kaap de Goede Hoop, waar hij in samenwerking met Europeesche sterrewachten de parallaxis der maan bepaalde, een graadmeting uitvoerde en bijna 10.000 sterren aan den Zuidelijken hemel waarnam.
Van hem zijn 13 Zuidelijke sterrebeelden afkomstig. Hij keerde 1754 naar Europa terug en overl. 1762 te Parijs. Voornaamste werken: Leçons élémentaires d'astronomie (Parijs 1746, 4de druk door Lalande, ald. 1780); Ephémérides des mouvemens célestes 1745—1775 (6 dln., Par. 1744—63, voortgezet door Lalande tot 1792); Tabulae solares (Par. 1768); Coelum australe stelliferum (Par. 1763).
