Kosmologisch bewijs

betekenis & definitie

Kosmologisch bewijs - voor het bestaan van God is de poging om uit de contingentie, de voorwaardelijkheid van de wereld en alle gebeuren in haar het bestaan af te leiden van een onvoorwaardelijk, absoluut noodwendig wezen als „eerste oorzaak”, welke de (anders tot in het oneindige loopende) reeks van oorzaken afsluit. Dit bewijs komt het eerst voor bij Aristoteles, en wordt herhaald door Cicero, Augustinus, Thomas v. Aquino, Locke, Leibniz, Wolff, Lotze e. a. Met de andere metafysische bewijzen voor ’t bestaan van God wordt ook dit door Kant weerlegd.