Kinderziekten. - Ten onrechte worden veelal onder kinderziekten verstaan bepaalde besmettelijke, epidemisch optredende ziekten (mazelen, roodvonk, roode hond, bof, waterpokken, kinderpokken, diphtherie, kinkhoest, enz.), die den mensch bij de eerste gelegenheid, die zich voordoet, treffen en hem voor zijn verdere leven voor deze gewoonlijk ongevoelig maken. Een volwassene, die in zijn jeugd van deze ziekten is verschoond gebleven, is voor hen even gevoelig als een kind. In werkelijkheid zijn kinderziekten echter die ziekten, die ten gevolge van verschillen in bouw en functie en door den toestand van ontwikkeling, waarin de kinderlijke weefsels en organen zich bevinden, uitsluitend het kinderlijke organisme treffen of een ander verloop nemen dan bij den volwassene.
Zoo zijn echte kinderziekten d e ziekten van den navel van den pasgeborene, devoedingstoornissenvan den zuigeling, de maag- en darmcatarrhen van het kleine kind, die tengevolge van de groote gevoeligheid van den darm van kinderen voor ondoelmatig voedsel een veel ernstiger ziekte zijn dan die bij den volwassene, de stoornissen, die gevolg zijn van het doorbreken der melktanden, de veel voorkomende huiduitslagen en klierzwellingen, gevolgen van de dunheid en gevoeligheid der kinderlijke huid en de sterke ontwikkeling van het lymphstelsel. Met de ontwikkeling van het beenstelsel hangt samen de Engelsche ziekte (rachitis), met die van de hersenen het veelvuldig optreden van stuipen (eclampsia infantum) en ziekten der hersenvliezen (meningitis). Eigenaardig is ook het verloop, dat tuberculose bij kinderen kan nemen onder het beeld der scrophulose en zijn de afwijkingen, die men vindt bij kinderen van syphilitische ouders (syphilis hereditaria).
