Expeditie - 1) de werkzaamheid van hem, die zich voor een ander belast met het bezorgen van het vervoer van goederen (den expediteur) (art. 86 K.). De expediteur is dus te onderscheiden van den transportondernemer, die zich belast met de zorg voor het geheele vervoer, dit voor zijne rekening neemt, ook wanneer hij dit geheel of gedeeltelijk door anderen doet uitvoeren. — De exp. is verplicht in een dagregister onderscheidenlijk aan te teekenen den aard en de hoeveelheid der te vervoeren goederen, alsmede, indien dat gevorderd wordt, de waarde daarvan (86 K.). In dit register moeten ook de vrachtbrieven worden ingeschreven (90 K.). — De exp. moet instaan voor de behoorlijke zoo spoedig mogelijke verzending met inachtneming van alle die middelen van zekerheid, welke hij tot eene goede bezorging kan aanwenden (87 K.). — Hij moet, ook na de verzending, instaan voor beschadiging of verlies, welke aan zijne schuld of onvoorzichtigheid kunnen worden toegeschreven (88 K.). Behalve wanneer bedrog of ontrouw aanwezig is, verjaart alle rechtsvordering tegen hem uit hoofde van geheel verlies, vertraging der bezorging of geledene schade met zes maanden ten aanzien van verzendingen binnenslands en met verloop van één jaar ten aanzien van verzendingen naar het buitenland (95 K.). — De exp. staat ook in voor de tusschen-expediteurs, door hem gebruikt (89 K.). — Zie voor het voorrecht van den exp. op alle roerende goederen van zijnen debiteur voor door hem voor dezen aan het Rijk betaalde inkomende en uitgaande rechten, accijnzen en tonnegelden, art. 119 der Algem. Wet van 26 Aug. 1822, Stb. 38. — Expeditie geldt als daad van koophandel, voor zoover zij betreft het vervoer van koopmanschappen (4 5° K.). — 2) uitgifte (afschrift) van een vonnis. Een exp. in executorialen vorm, welke voor de tenuitvoerlegging van een vonnis noodig is, het gr-oss e (art. 430 Rv.). — De griffiers zijn verplicht op straffe van vergoeding van kosten, schaden en interessen, indien daartoe gronden zijn, aan partij- en op hare aanvrage, zoo spoedig mogelijk eene exp. te verschaffen (artt. 64 Rv., 66 Regl.
I). — Aan dezelfde partij mag geene tweede of verdere grosse voor worden uitgereikt, dan krachtens een bevelschrift van den voorzitter der rechtbank; tevens moeten zekere voorschriften worden inachtgenomen (art. 843 Rv.). — Aan niet-partijen wordt uit den aard der zaak nimmer eene grosse afgegeven. — De exp. wordt zonder medewerking van partijen opgemaakt. Zij behelst behalve den inhoud van het vonnis: a. de conclusiën van partijen, en wanneer die bij den kantonrechter niet schriftelijk zijn genomen, alsdan de daarvan door den griffier gehouden aanteekeningen; b. de vermelding, dat het vonnis in het openbaar is uitgesproken; c. den dag der uitspraak (art. 62 Rv.).
