Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 19-01-2019

Erfenis

betekenis & definitie

Erfenis - Nalatenschap. — E. is een verzamelwoord, voor het geheel der rechten en verplichtingen welke door erfopvolging overgaan. Zoo kan men ook spreken van verkoop van (zijn aandeel in) eene erfenis. Art. 1573 B.W. bepaalt voor dat geval, dat wie een erfenis verkoopt, zonder dat hij stuk voor stuk opgeeft, waarin die bestaat, niet verder gehouden is dan tot vrijwaring van zijne hoedanigheid van erfgenaam, terwijl art. 1164, in geval van een verkoop van erfrecht, door medeërfgenamen of een hunner zonder bedrog aan een of meer medeërfgenamen te hunner bate of schade gedaan, de mogelijkheid afsnijdt daarop later terug te komen op grond, dat het erfdeel kleiner of grooter zou zijn dan verwacht werd. — Zoolang een e. nog niet is opengevallen, mag, zelfs met toestemming van den erflater, geenerlei overeenkomst over haar worden aangegaan, behoudens het bepaalde bij artt. 224, 231 en 233 B.W. voor geval van huwelijksche voorwaarden.

Ook mag vóór het openvallen geen afstand der erfenis worden gedaan (art. 1370 B.W.). Men zegt, dat eene erfenis openvalt met den dood van den erflater. Van dat oogenblik af hebben de erfgenamen recht op de nalatenschap. — Zie verder ook AANVAARDING, VERWERPING, SUCCESSIE-BELASTING.