Dotatie, - schenking, begiftiging.
1) In het het bijzonder spreekt men van d. en doteeren voor het uit de publieke middelen of die eener onderneming a fond perdu afzonderen van een bedrag ten behoeve van eenig voor een bepaald doel dienend fonds.
2) in het Kerkelijk Recht, d. aan een kerk (dotatio) is de waarborg van de noodige middelen voor het onderhoud van de geestelijkheid, de instandhouding van het kerkgebouw en de bestrijding van de uitoefening van den godsdienst. Zij kan geschieden in den vorm van een schenking aan de kerk, waaruit dan de geldelijke uitgaven bestreden worden, of bereikt worden op andere wijze, b.v. door gewaarborgde regelmatige bijdragen van de geloovigen. Zonder voldoende d. mag de bisschop geen kerk inwijden.
