Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 13-12-2018

Desaveu

betekenis & definitie

Desaveu - 1) (Action en-) (Fr.), rechtsvordering tot ontkenning van de wettigheid van een kind (artt. 306-309, 311-315 B. W.; zie ONTKENNING); — 2) ontkentenis van gerechtelijke verrichtingen (artt. 263—272 Rv.). Indien in een geding, in naam van een der partijen door haren procureur, eenige aanbiedingen zijn gedaan of aangenomen, erkenningen hebben plaats gehad, toestemmingen zijn gegeven en aangenomen, zonder dat die partij daartoe eene bijzondere en bepaalde schriftelijke volmacht gegeven heeft, zal deze langs den in gen. artt. aangegeven weg die verrichtingen kunnen ontkennen en den rechter kunnen verzoeken, dat die daden zullen worden beschouwd als-niet gepleegd en dat alle daaruit voortgevloeide procesakten en vonissen, gewezen om de zaak in staat van wijzen te brengen, zullen worden verklaard van onwaarde (art 263). De procureur kan, zoo daartoe gronden zijn, tot schadevergoeding worden veroordeeld; zelfs kan hij, naarmate van het vergrijp, door den rechter in zijne bediening worden geschorst of daarvan worden ontzet (art. 271). Een en ander geldt ook indien een procureur voor eene partij optreedt zonder daartoe opdracht te hebben gekregen (art. 272 Rv.).