Champagne-wijn - een wijn, genoemd naar de vroegere Fransche provincie van dien naam. Een schuimende wijn: gegist en geklaard druivensap wordt in flesschen geschonken en hierbij suiker gevoegd meestal in den vorm van wat likeur tevens worden wat tannine en aluin toegevoegd om den wijn te klaren. De flesschen worden goed gesloten, de suiker gaat nu gisten, waardoor veel koolzuurgas in de vloeistof komt. Men begint met de flesschen in horizontalen stand in den kelder te plaatsen.
Na eenige dagen laat men de flesschen iets met den hals naar beneden hellen en dit gaandeweg meer tot de flesschen met den hals vertikaal naar beneden staan. Gist en verder bezinksel is nu op de kurk komen te liggen; deze verwijdert men zoodanig, dat zoo weinig mogelijk gas ontsnapt (ongeveer 50 cem. wijn en drab worden met kracht uit de flesch geslingerd); men vult de flesch weer aan met likeur en moet dan de flesschen 2-3 jaar laten liggen, vóórdat de champagne kan worden gebruikt. Hoe langer men den wijn laat liggen, hoe beter de kwaliteit wordt.
