Aquitanië - naam van het Zuid-westelijk deel van het oude Gallië: eerst het land tusschen Pyreneeën en Garonne, later onder Augustus tot de Loire. Sedert 419 maakte A. deel uit van het WestGotische, het zgn. Tolosaansche rijk, sedert 507 van het Frankenrijk van Clovis. De hofmeiers onder de laatste Merovingers hadden veel te stellen met de Hertogen van A., die eerst in 769 door Karel den Groote tot onderwerping werden gebracht.
Deze gaf het als een koninklijk aan zijn zoon Lodewijk den Vrome, die in 817 het aan zijn zoon Pepijn schonk. Bij de verzwakking der macht van de Karolingers geraakten de Hertogen van A. weer tot zelfstandigheid, totdat Lodewijk VII in 1137 door zijn huwelijk met Eleonora van A. het leen weer aan de Fransche Kroon bracht. Na de ontbinding van dit huwelijk bracht Eleonora haar erfland aan haar tweeden gemaal Hendrik II Plantagenet, den Koning van Engeland. Eerst na het einde van den honderdjarigen oorlog in 1453 kwam A. voor goed aan Frankrijk terug. Intusschen had de naam A. den vorm Guyenne aangenomen, terwijl het Zuidelijke deel den naam Gascogne had verkregen.
