Aanwijzing - 1) (bij aanbestedingen), vóór dat de inschrijving op een uit te voeren technisch werk plaats heeft, worden de gegadigden saamgeroepen bij welke gelegenheid zij van de directie van het werk nadere inlichtingen en aanwijzingen omtrent de uitvoering krijgen. In den regel wordt de a. gehouden op het werk zelf en wordt het daarbij besprokene vastgelegd in een „protocol van aanwijzing” dat door de aanwezige gegadigden onderteekend wordt.
2) (in het strafproces), onder aanwijzingen worden verstaan daadzaken, gebeurtenissen of omstandigheden, welker bestaan en overeenstemming, zoo onderling, als met het ten laste gelegde feit zelf, klaarblijkelijk aantoonen, dat er een strafbaar feit gepleegd is, en wie het bedreven heeft (406 Sv.). Zij worden door de wet (392 Sv.) bewijsmiddel genoemd, volgens sommigen ten onrechte, daar haar bestaan zelf moet worden bewezen (407 Sv.). De waarde, welke in ieder bijzonder geval aan aanw. moet worden gehecht, is geheel ter beoordeeling van den rechter (408 S v.). Zie voor het burgerlijk proces VERMOEDENS.
3) (in het handelsrecht), schriftelijke opdracht tot betaling of levering aan een derde. Het begrip a. omvat allerlei soort handelspapier, als wissel, cheque, assignatie, volgbriefje, enz.
4) (in de krijgskunde), zie BEVEL.
