m., een min of meer voortdurende plasmastroom die de zon naar alle richtingen verlaat.
(e) De zonnewind dankt zijn ontstaan aan het feit dat het gas waaruit de zonnecorona bestaat zo heet is, dat een deel van de gasmoleculen een snelheid heeft groter dan de plaatselijke ontsnappingssnelheid, zodat zij vanuit de ijlste delen van de corona de zon kunnen verlaten. De zon verliest op deze wijze per jaar een verwaarloosbaar klein deel (10~14e) van zijn massa. De eigenschappen van de zonnewind kunnen met behulp van instrumenten aan boord van ruimtesondes direct worden gemeten. Nabij de aarde heeft de zonnewind een snelheid van ca. 350 km/s, een gasdichtheid van ca. 5 deeltjes per cm3, en een temperatuur van ca. 100000 K. Het gas draagt een spiraalvormig magnetisch veld mee ter grootte van ca. 0,0005 oersted. Na zonnevlammen kunnen snelheden tot 700 km/s voorkomen. De zonnewind is verantwoordelijk voor de →zonnemodulatie van kosmische straling; zij manifesteert zich ook in de gasstaarten van kometen, die daardoor van de zon afgericht zijn.
