v./m. (vragen),
1. mondelinge of schriftelijke taaluiting waarop een weerwoord verwacht wordt, ter informatie, bevestiging of ontkenning: een beleefde, een impertinente (onbeschaamde) vraag; in de Kamer werden er vragen over gesteld; op die vraag moet ik het antwoord schuldig blijven, die kan ik niet beantwoorden; voor jou een vraag, voor mij een weet, zoveel als: dat weet ik en jij niet, maar ik zal het je (lekker) niet vertellen; (dat is) ook een vraag!, dat spreekt toch vanzelf; (taalkunde) volzin waarin of waarmee iets gevraagd wordt: directe en indirecte vragen; de vraag rijst, doet zich voor, dringt zich op;
2. wat gevraagd wordt, datgene wat door redenering of berekening gevonden moet worden of wat als formulering al vast staat: een boekje met vragen en opgaven;
3. dat wat uitgemaakt moet worden: dat is een andere vraag; een open vraag, die nog onopgelost is; dat is de vraag niet, daarover gaat het hier niet; het is de vraag of..., het is onzeker; dat is zeer de vraag, zeer onzeker;
4. kooplust naar een bepaald artikel: er is veel vraag naar.
