m. (-en), (meetkunde)
1. figuur, ingesloten door vier rechte lijnen;
2. ruimte van de genoemde figuur.
Een vierhoek heeft vier zijden, vier hoekpunten, vier hoeken en twee diagonalen. De som van de hoeken van een vierhoek is 360°. Een vierhoek is bepaald door vijf gegevens, b.v. de vier zijden en één diagonaal. Bijzondere vierhoeken zijn: parallellogram, ruit, rechthoek, vierkant en trapezium. Liggen de vier zijden van de vierhoek niet in één plat vlak, dan spreekt men van een scheve vierhoek. vierhoekig bn., met vier hoeken of in de vorm van een vierhoek (ook in doorsnee).
