v. (-en),
1. het versterken;
2. sterkte, fortificatie;
3. aanvulling, vermeerdering: het leger kreeg versterkingen;
4. het sterker, zwaarder (doen) worden: versterking van accent.
ELEKTRONIKA
Versterking betreft het in sterkte vergroten van signalen met behulp van elektronische componenten (b.v. elektronenbuizen en transistoren). Zowel spanningsals stroomversterking kunnen, ook in combinatie, optreden. Wanneer er niet tevens vermogensversterking optreedt wordt het begrip transformatie gebruikt wanneer het signaalvermogen nagenoeg constant blijft. De mate van versterking wordt met het begrip versterkingsfactor uitgedrukt.
REGELTECHNIEK
Onder de versterking van een lineair element, een lineair proces of een lineair systeem kan men de amplitudeverhouding verstaan: nl. de verhouding tussen de amplitude van het stationaire uitgangssignaal ū en de amplitude van het stationaire ingangssignaal l.
Deze bedraagt: ū:ī = H(jω).
De versterking of amplitudeverhouding is dan Α(ω) = I T I = I HO) I en de statische versterking is de versterking bij a = 0, nl. a(0) = | H(0) | .