[Fr.], (ook: poésie parlante, vrij dynamisch vers), rijmloze poëzie die het proza benadert. Deze tussenvorm tussen proza en poëzie werd in de VS als genre beoefend door W.Whitman, in Frankrijk door P.Claudel en B.Cendrars.
Ned. voorbeelden vindt men bij J.C.Schagen, P.van Ostaijen enW.Moens. Omgekeerd kan het proza de poëzie benaderen; men spreekt dan van ritmisch proza of prozagedicht.
