v. (-en),
1. het verpakken;
2. wijze van verpakken;
3. datgene wat dient om te verpakken of waarin iets verpakt is; emballage.
Verpakking dient tot bescherming van goederen bij vervoer of opslag, vaak ook met de bijbedoeling de waren in een esthetische vorm bij de consument te brengen, een vorm die bovendien min of meer reclame-psychologisch bepaald wordt. De ontwikkeling op kunststofgebied heeft tot deze vormgeving sterk bijgedragen. Vooral levensmiddelen worden veelal in plasticfolie verpakt. Verpakkingsmateriaal is van uiteenlopende aard (kisten met of zonder metaalbeslag, balen, zakken, dozen, kratten, soms aangevuld met houtwol of andere stootopvangende materialen). Vooral een tropisch klimaat eist bijzondere voorzorg. Bij levensmiddelen dient men bedacht te zijn op het behoud van smaak en voedingswaarde . Met het oog op de hygiëne en kostenbesparing zijn vulen verpakkingsmachines ontworpen. De meest voorkomende machines zijn: wikkelmachines (b.v voor bonbons), etiketteermachines, pakmachines die pakjes of vouwkartons vervaardigen, vormmachines (voor boter e.d.) en vulmachines (voor poedervormige stoffen en vloeistoffen), zie papier, PAKPAPIEREN.
