o. (-s, -en),
1. vlag van groot formaat en bevestigd aan een korte stok die onderaan verzwaard is met een loden kogel;
2. (hist.) een onder een vaandel staande compagnie voetvolk: het trok voort;
3. (België) vaandel bij een muziekkorps.
Eertijds werd een vendel in de legers gebruikt door de vendelier of vendelzwaaier, die - met sierlijke manipulatie - de bewegingen van het gros leidde en begeleidde. Thans is het vendel de vlag, die door de vendelzwaaiers van schuttersgilden wordt gehanteerd. Het heeft doorgaans als hoofdkleuren die welke bij de schutspatroon horen (b.v. Sint-Joris: rood en wit). Het totaalpatroon van gildevendels is gebaseerd op het bourgondisch kruis of het andrieskruis uit de Spaanse legervaandels. vaandel, vendelzwaaien.
