v./m. (troeven),
kaarten van een bepaalde soort of kleur waarmee andere kaarten (in het spel) genomen of geslagen kunnen worden: troef spelen, uitspelen, een slag beginnen met een troefkaart; een bepaalde kaart van de soort die troef is; (zegsw.) alle troeven in handen hebben; zijn laatste troef uitspelen, van zijn laatste kans gebruik maken: een hoge troef uitspelen, zich van een bijzonder krachtig argument bedienen; (fig.) troef zijn, in trek zijn of overheersen; het is armoe troef, armoede heerste er voortdurend.
