v. (-ën),
1. (geografie) plaatsbeschrijving, nauwkeurige weergave van de uiterlijke kenmerken van een landstreek of een terrein; boek over land-, stads- en dorpsbeschrijving;
2. (meteorologie) voorstelling op een kaart van het hoogteverloop van een vlak met in alle punten dezelfde luchtdruk, met behulp van niveaulijnen (isohypsen);
3. het aangeven van de ligging der weefsels in levende wezens.
METEOROLOGIE
Bij de topografie geven de isohypsen een voorstelling van de luchtstromingen in het bewuste isobarische vlak. De wind in dit vlak heeft de richting van de isohypsen en de snelheid ervan is omgekeerd evenredig met de afstand der isohypsen.
