(recht) het toepasbaar zijn van een wetgeworden bepaling op feiten die liggen vóór de totstandkoming van deze wet. In België en Nederland gaat men uit van het beginsel dat de wet geen terugwerkende kracht heeft.
Er zijn echter uitzonderingen in het formele recht (b.v. administratief-rechtelijk en fiscaal). De strafwet geldt niet voor strafbare feiten die vóór haar inwerkingtreding zijn gepleegd, behoudens wanneer zij gunstiger uitvalt voor de pleger dan de vroegere bepalingen. In België brengt opheffing van een strafwet niet altijd ontslag van rechtsvervolging mee.
