[Fr.], v.,
1. leer van de handelingen waardoor de mens grondstoffen been verwerkt;
2. systematische toepassing van natuurwetenschap of andere georganiseerde kennis voor praktische doeleinden.
Technologie kan verdeeld worden in een mechanische, fysische en een chemische technologie, naarmate de bewerking van de stoffen een werktuigkundige, natuurkundige of ook een scheikundige behandeling vereist. Bij vele fabricageprocessen worden twee of drie van deze groepen van methoden toegepast en hangt het ervan af welke bewerking men als het belangrijkst of in het oog springend beschouwt, bij welke technologie men de bereiding wil indelen.
