uitstel van betaling. Surséance van betaling kan in Nederland door de rechtbank worden verleend aan een schuldenaar die voorziet dat hij met betaling van zijn opeisbare schulden niet zal kunnen voortgaan, doch het vooruitzicht heeft dat hij na verloop van enige tijd zijn schuldeisers zal kunnen bevredigen, b.v. door een akkoord.
Zodra een verzoek om surséance van betaling is ingediend, moet de rechtbank deze voorlopig verlenen en één of meer bewindvoerders benoemen. De rechtbank kan dan, tenzij meer dan een derde ter vergadering vertegenwoordigde schuldeisers of houders van meer dan een vierde der vertegenwoordigde schuldvorderingen zich daartegen verzetten, definitief surséance van betaling verlenen. Wanneer het verzoek wordt afgewezen kan gelijktijdig de schuldenaar in staat van →faillissement worden verklaard. Tegen de beschikking van de rechtbank staan hoger beroep en cassatie open. Surséance van betaling kan voor niet langer dan anderhalf jaar worden verleend, eventueel meermalen te verlengen met telkens ten hoogste anderhalf jaar.Gedurende de surséance van betaling kan de schuldenaar niet tot betaling van zijn schulden worden genoodzaakt, behalve van bevoorrechte schulden, van vorderingen wegens kosten van levensonderhoud en van termijnen van huurkoop. Bij of na het verzoek van surséance van betaling kan aan hen die vorderingen hebben, ten aanzien waarvan de surséance van betaling werkt, een akkoord worden aangeboden. De surséance van betaling kan worden ingetrokken o.m. indien de schuldenaar in het beheer van de boedel te kwader trouw te werk gaat, indien hij buiten de bewindvoerders om handelt, en indien de staat der boedels zodanig blijkt te zijn dat handhaving niet langer wenselijk is of geen vooruitzicht bestaat dat de schuldeisers zullen kunnen worden bevredigd.
Voor België: →uitstel van betaling.
