benaming voor bolvormige bacteriën (kokken) uit de familie Lactobacillaceae. Zij groeien in paren (Diplococcus) of in lange ketens.
Uit suikers vormen zij alleen melkzuur. Deze bacteriën komen voor in de vrije natuur, in het oppervlaktewater en op planten, als commensaal bij mens en dier, in voedingsmiddelen zoals melk, en soms als ziekteverwekkers bij mens en dier. Streptococcus cremorus en S. lactis spelen een belangrijke rol bij de verzuring van melk en bij de produktie van karnemelk, kaas en boter. S. faecalis is een van de belangrijkste darmbacteriën bij de mens. S. pyogenes is een ziekteverwekker bij de mens (roodvonk, angina, wondroos, wondinfecties, kraamvrouwenkoorts, middenoorontsteking, klierontsteking).Ook bij gezonden wordt hij gevonden in neus en keel, en zij verspreiden de bacterie in de omgeving door hoesten, niezen of direct contact. Evenals S. pyogenes zijn de meeste andere streptokokken in staat rode bloedlichaampjes op te lossen. Onder de overige streptokokken zijn nog twee soorten voor de mens van belang, nl. S. sanguis en S. nutans. S. sanguis is de veroorzaker van de secundaire hartklepontsteking (endocarditis). Deze soort is een normale bewoner van de keelholte, maar kan onder bepaalde omstandigheden in de bloedbaan komen, waar hij door het lichaam onschadelijk wordt gemaakt.
Waren echter de hartkleppen al beschadigd, dan kunnen de bacteriën zich hier vestigen. S. nutans is normaal aanwezig op het oppervlak van het gebit. Deze kok vormt uit suiker een slijm, dat zich vastzet op het gebit (tandplak), waardoor de reiniging van de tanden wordt belemmerd, zodat tandbederf (cariës) optreedt.
