o., (ook: strafvordering), het geheel van geschreven en ongeschreven regels dat bepaalt op welke wijze een strafproces behoort te worden gevoerd.
(e) De regels van het strafprocesrecht zijn in hoofdzaak te vinden in het Wetboek van Strafvordering, voor wat betreft het klassieke ➝strafrecht. Zij bepalen de procedures voor het opsporingsonderzoek, het gerechtelijk vooronderzoek, het onderzoek ter terechtzitting met bewijsvoering en de strafexecutie. In Nederland is de tekst van het wetboek van strafvordering vastgesteld door de wet van 10.7.1967. in België is in 1962 een commissie benoemd voor de herziening van het strafprocesrecht. Een ongeschreven regel van strafprocesrecht is o.a. het beginsel dat niemand gedwongen mag worden mee te werken aan zijn eigen veroordeling.
