v./m. (-guren), verbale uitdrukking die een stijleffect teweegbrengt door bijzondere formulering, bijzonder gebruik van een woord of afwijking van de gebruikelijke zinsbouw.
ⓔ Stijlfiguren hebben tot doel de taal te verfraaien of te verhelderen. Zij kunnen een plastisch of ritmisch karakter geven aan de taal. De voornaamste voorbeelden zijn: antithese, chiasma, enumeratie, eufemisme, hyperbool, inversie, ironie, litotes, paradox, parallellisme, prolepsis, repetitio en retorische vraag. Indien met opzet gebruikt ook: pleonasme en tautologie. Stijleigenaardigheden die vooral in de Middelned. litteratuur voorkomen zijn: anakoloet, hendiadys en zeugma.
