Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 31-01-2022

Roosten

betekenis & definitie

(roostte, heeft geroost),

1. roosteren;
2. (m.n. van plantaardige delen, vruchten, zaden) aan de hitte van vuur blootstellen ter bereiding voor het gebruik: de bruine kleur van Japanse soja is afkomstig van geroost rijstemeel; koffiebonen, cacao; mout, tabak, vlas roosten, door verwarming drogen, eesten;
3. een erts zodanig verhitten op een temperatuur beneden het smeltpunt van het materiaal dat een chemische verandering plaatsheeft, waardoor het erts beter geschikt wordt voor een volgende metallurgische bewerking.

Bij oxiderende roosting worden sulfidische ertsen zodanig verhit dat zij worden omgezet in oxiden. Tevens worden arseen, antimoon en telluur verwijderd. Bij een reducerende roosting wordt een metaaloxide onder invloed van een reductiemiddel, b.v. waterstof of koolstof, beneden de temperatuur van zijn smeltpunt verhit met het doel de oxidatietrap van het metaaloxide te verlagen of een volledige reductie tot metaal te verkrijgen. Bij een sulfatiserende roosting wil men zoveel mogelijk sulfaten van de metalen achterhouden. Een chlorerende roosting wordt verkregen door een geprepareerd erts met een chloride, b.v. natriumchloride, te verhitten. Hierbij worden bepaalde metalen in chloriden omgezet die vervolgens door logen met water uit het erts zijn te verwijderen.