m., (ook: rijm), ben. voor de lichte schub-, naald-, veer-of waaiervormige ijskristallen die zich op de grond of op voorwerpen afzetten.
Rijp kan ontstaan indien de in de lucht aanwezige waterdamp rechtstreeks (dus niet via de vloeibare vorm) condenseert tot ijs. Bij ruige rijp of ruige vorst is er wel een vloeibare tussenfase.