(reikte, heeft gereikt),
1. de hand naar iets uitstrekken (om het te raken of te grijpen): ik kan zo ver niet reiken, mijn hand tot daar uitstrekken; naar, grijpen naar, ook fig.;
2. zich tot aan een bepaalde grens uitstrekken: hij reikt hem niet aan de schouders, is meer dan een hoofd kleiner; (ook fig.) is verre zijn mindere (in kennis, in moreel opzicht enz.); (van geschut) dragen; zo ver het oog reikt, zo ver men zien kan; zich uitstrekken tot: zijn macht reikt zo ver niet, strekt zich zo ver niet uit; iemand de hand reiken, de hand geven (tot groet, tot verzoening of steun); iemand de behulpzame hand reiken, hem helpen.
