m. (-en), gebied met een eigen recht. In het Oudned. recht kunnen territoriale en personele rechtskringen onderscheiden worden.
De territoriale rechtskring werd gevormd door geografisch omgrensde gemeenschappen (gewesten, steden, buurschappen), met een eigen recht en organen die dit toepasten.De personele rechtskring werd gevormd door een groep personen in een bepaalde hoedanigheid, met een eigen recht en een orgaan dat dit toepaste, ongeacht waar de personen zich bevonden, b.v. in de middeleeuwen de leenheer en zijn leenmannen.
