o.,
1. (-s), iets dat geraden moet worden, of waarvan men de zin moet zoeken: een raadsel oplossen, de betekenis ervan vinden; iemand raadsels opgeven, ook oneig., in duistere bewoordingen tot hem spreken;
2. (-en), duister gezegde, orakelspreuk: in raadselen spreken, zich onbegrijpelijk uitdrukken;
3. (-s, -en), duistere zaak, moeilijk oplosbaar probleem.
In initiatie-en huwelijksriten van sommige culturen spelen raadsels een rol. Men treft in de Oudindische vedische litteratuur veel raadsels, evenals in de Griekse, de Oudscandinavische religie en het OT. Raadsels zijn afkomstig van cultische orakelpraktijken, waarbij voorzeggingen en profetieën in duistere taal gehuld waren. Het latere volksraadsel stelde vragen over wetenswaardigheden, was vaak een soort leerdicht. Monniken schreven raadsels over in de handschriften die zij lazen of kopieerden. Zo hoog werd het raden van raadsels gewaardeerd, dat het oplossen ervan soms over leven of dood besliste. Het sprookje van de prinses die wil trouwen met hem die een opgegeven raadsel oplost, berust op werkelijk gebruik.
LITT. M.Hain, Rätsel (1966).
