o., (ook: magneetkies), mineraal dat bestaat uit ijzer en zwavel, Fex_1 Sx.
Pyrrotiet komt soms voor als hexagonale plaatjes, meestal echter in korrelige aggregaten en is bronskleurig. Het is vaak nikkelhoudend (tot 3 % Ni) en dan een belangrijk nikkelerts. De naam magneetkies is ontleend aan de eigenschap van pyrrotiet om polair magnetisch te zijn. Pyrrotiet is bestanddeel van basische stollingsgesteenten en van sommige meteorieten.
Pyrrusoverwinning [Pyrrhos], v., overwinning waarbij de overwinnaar zodanig verzwakt is, dat hij niet meer tegen zijn overwonnen tegenstander opgewassen is; (fig.) schijnsucces.
