[Fr.], o. (-s),
1. hoogvlakte met steile hellingen, in het ideale geval naar alle zijden: het van Auvergne;
2. schenk-, presenteerblad: een zilveren bord, plaat waarop juwelen, gouden sieraden enz. geëtaleerd worden;
3. plaat, plaquette als wandversiering: een ovaal plateau van Delfts blauw;
4. schijf waarop een grammofoonplaat ligt tijdens het afdraaien, draaitafel.
Liggen bij een plateau ook de lagen min of meer horizontaal, dan spreekt men van een tafelland. Zijn de lagen sterk gestoord of geplooid, of snijdt de oppervlakte sterk van elkaar afwijkende gesteentecomplexen, dan heeft men met opgeheven schiervlakten te doen.
