[Lat. participatio, deelachtigheid], v.
(-s), deelneming, het hebben van aandeel in iets: zijn participatie in die zaak is geëindigd.
De participatiegraad is de term waarmee de mate waarin de deelname aan het groepsgebeuren geschiedt wordt aangeduid, gemeten aan b.v. bezoek-frequentie, betrokkenheid bij groepsproblemen, tijd besteed aan groepsverplichtingen e.d. Voor de discussies rond het functioneren van de democratie als bestuursvorm is de participatie een belangrijk thema. De schatting van de daartoe vereiste participatiegraad kan liggen tussen een latente deelname, die zich slechts in beslissende situaties van bijzonder belang doet gelden, en een voortdurende geactiveerdheid, die zich tot alle facetten en fasen van het besluitvormingsproces uitstrekt. Een ander dilemma is dat van de vormgeving aan participatie: ofwel institutionalisering, liefst analoog aan het meest doordachte en geformaliseerde stelsel (nl. de op gereglementeerde vertegenwoordiging berustende parlementaire democratie), ofwel een vrij baan laten aan drukuitoefening via pressiegroepen en hun acties, medezeggenschap.
LITT. C.J.Lammers, Medezeggenschap en overleg in het bedrijf (1965); J.L.Stassen, Over democratie (z.j.), H.M.Jolles, Sociologie van de participatie (1973); C.L.Kruithof, De kollektieve belangenbehartiging in een lokale omgeving (1973).
