Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 13-12-2021

ontruimen

betekenis & definitie

(ontruimde, heeft ontruimd), een plaats of ruimte die men inneemt verlaten of door de daarin aanwezigen doen verlaten: de voorzitter liet de publieke tribune -; een huis -, iemand door middel van de deurwaarder en ev. met hulp van de politie dwingen een onroerend goed te verlaten.

Een bevel tot ontruiming wordt in Nederland gegeven door de kantonrechter indien huurder (of pachter) de huur (pacht) niet betaalt en weigert vrijwillig de woning te verlaten. Dagvaarding van de huurder of pachter is mogelijk ‘zelfs van uur tot uur, en dus zondag ingesloten’ (art. 121 Ned. WBv). De kantonrechter kan het bevel bij voorraad uitvoerbaar verklaren, d.w.z. dat ondanks eventuele beroepen het vonnis dadelijk kan worden ten uitvoer gelegd (executie).

In België worden voor ontruiming de termen uitzetting of uitdrijving gebezigd. Het bevel daartoe valt onder de bevoegdheid van de vrederechter (art. 591 Ger. Wbk.).