1. (wierp onder, heeft ondergeworpen), onder zich op de grond werpen (bij het vechten, worstelen).
2. (onderwierp, heeft onderworpen), 1. onder zijn gezag, onder heerschappij brengen: landen, volken —; zich aan iemand of iets —, het gezag van die persoon of die zaak boven zich erkennen, eraan gehoorzamen: onderwerp u aan het lot, berust erin;
2. de beslissing over iets opdragen aan: iets aan iemands goedkeuring —;
3. iemand of iets een behandeling doen ondergaan: ik heb het boek aan een algehele herziening onderworpen; iemand aan een verhoor —;
4. aan invoerrechten onderworpen, onderhevig.
