[historie in de oude Griekse betekenis van onderzoek], een verouderde term voor het complex van dierkunde, plantkunde, mineralogie en geologie in de ruimste zin. Tegenwoordig kan men onder natuurlijke historie verstaan: de bestudering van onderwerpen uit de genoemde wetenschapsgebieden, vooral de planten dierkunde, op een meer populaire, niet-technische manier.
Daarom worden musea die naast het wetenschappelijke, nog een ruimer doel (presentatie aan niet-wetenschappers) beogen natuurhistorische musea genoemd. De meest bekende van deze musea bevinden zich in Londen (British Museum of Natural History) en Parijs (Muséum d’Histoire Naturelle). LITT. De Ned. musea (5e dr. 1970).
