v./m. (-en), waarnemingstechniek in de arbeidsstudie, waarbij de procentuele tijdsduur van een systeemtoestand bepaald wordt aan de hand van een steekproef.
Het totaal aantal beschikbare tijdselementen vormt de te onderzoeken massa, de waarnemingsmomenten vormen de steekproef. In tegenstelling tot de directe tijdmeting, waarbij de waarneming de gehele periode omvat, beperkt de multimomentopname zich tot enkele willekeurige momenten uit deze periode. Met de uit de steekproef verkregen informatie worden met behulp van statistische wetten uitspraken geformuleerd over het gedrag gedurende de totale periode.
LITT. M.H.Quenouille, Anal. of multiple timeseries (1957).
