m. (-s), samenvattende ben. voor diverse in mest levende keversoorten.
Mestkevers behoren o.a. tot de bladspriet-, kortschilden spiegelkevers. De meeste behoren tot de bladsprietkevers en wel in de familie Scarabaeidae, nl. in de onderfamilies pillendraaiers en eenhoornmestkevers (Scarabaeinae), paardemestkevers en hun verwanten, waaronder Geotrupes stercorus, de bosmestkevers (Geotrupinae) en veldmestkevers (Aphodiinae). De pillendraaiers en paardemestkevers vertonen enige broedzorg. De mest wordt tot balletjes (pillen) gevormd, waarin het wijfje een ei afzet en die zij daarna begraaft. De mest dient als voedsel voor de larve (‘engerling’). In sommige gevallen wordt de mest schoongehouden van schimmels e.d. en ververst.
De in WestEuropa meer algemene veldmestkevers, tot ca. 1 cm lange, zwarte kevers, vertonen dit gedrag niet. Zij zetten hun eieren direct in de mest af en kunnen in grote aantallen in de mest voorkomen. De pillendraaier Scarabaeus sacer, die in Zuid-Europa en Noord-Afrika voorkomt, werd in het oude Egypte vereerd als een heilig dier.
