m. (-tonen), nadruk, accent, de sterkere) expiratorische druk waarmee een woorddeel), hetzij bij het gewone spreken, hetzij om er bijzonder de aandacht op te vestigen, wordt uitgebracht: hij leest slecht en legt heel vaak de — verkeerd; in het bijzonder de op een bepaalde plaats liggende nadruk in een woord: bij het overnemen van woorden uit het Latijn is de wel eens versprongen; (abs.) het hoofdaccent; (fig.) nadruk, voornaamste gewicht: de leggen op, het bedoelde accentueren, →accent.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk