o. (-en), strafbaar feit dat slechts op klachte van de benadeelde of degene die de wet daarvoor aanwijst mag worden vervolgd.
(e) Tot de klachtdelicten behoren in Nederland geslachtsgemeenschap met een meisje tussen 12—16 jaar (art. 245 WStr), belediging (art. 269), schaking (art. 281). Bij enige andere feiten wordt een klacht slechts geëist, indien zij gepleegd wordt tussen van tafel en bed of van goederen gescheiden echtgenoten, ouders en kinderen of broers en zusters (b.v. diefstal, art. 316). De klacht moet worden gedaan binnen een termijn van drie maanden, bij afwezigheid buiten Europa negen maanden. Gedurende acht dagen na indiening is intrekking van de klacht mogelijk (art. 67). Belediging kan ook zonder klacht vervolgd worden, indien het OM dit in het algemeen belang wenselijk acht, tenzij de tot klachte gerechtigde binnen een bepaalde termijn bezwaar tegen die vervolging maakt (art. 67a).
In België zijn de voornaamste klachtdelicten: →overspel en →onderhoud van bijzit (artt. 387—390 WStr), →laster en →eerroof (art. 443 vlg.), bepaalde beledigingen en jacht op andermans grond (art. 4 Jachtwet).
