v. (-en), mededeling, bekendmaking, m.n. van vormelijke of ambtelijke aard of vanwege de overheid; (recht) kennisgeving van verdere en niet-verdere vervolging (e); iets voor — aannemen, het naast zich neerleggen, zich er verder niet aan storen.
(e) Nederland. Na de sluiting van het →gerechtelijk vooronderzoek of wanneer geen gerechtelijk vooronderzoek heeft plaatsgehad, maar wel voorlopige hechtenis is toegepast, moet de officier van justitie de verdachte dagvaarden om ter terechtzitting te verschijnen, òf hem kennisgeving doen toekomen van verdere vervolging, òf van niet verdere vervolging, òf van voorwaardelijke niet verdere vervolging (art. 244 lid 1 en 3 WSv). Kennisgeving van verdere vervolging wordt gedaan in die gevallen waarin de officier om de een of andere reden niet terstond kan dagvaarden, maar toch de vervolging wil voortzetten. Zij dient om de verdachte zekerheid te verschaffen omtrent de voortzetting van de vervolging. Tegen deze kennisgeving kan de verdachte binnen acht dagen een bezwaarschrift indienen bij de rechtbank. De zaak wordt dan door de rechtbank in raadkamer (d.w.z. niet in het openbaar) onderzocht; dit kan tot gevolg hebben, dat de verdachte door de rechtbank buiten vervolging wordt gesteld en hem een terechtstaan in het openbaar wordt bespaard.
Meestal echter wordt de verdachte verwezen naar de terechtzitting (art. 250 lid 6 WSv). Bij de voorwaarden van de kennisgeving van voorwaardelijk niet verdere vervolging kan gedacht worden aan schadevergoeding.
Zowel na de kennisgeving van niet verdere vervolging van de zijde van het Openbaar Ministerie, als na de buitenvervolgingstelling door de rechtbank, als na de verklaring dat de zaak geëindigd is van de zijde van de rechtbank (art. 36 WSv), als na verzuim van een bepaalde termijn (art. 238 WStr), is de zaak in het algemeen geëindigd. Hier geldt dan ‘nemo debet bis vexari’, niemand kan tweemaal in rechte worden betrokken voor hetzelfde feit, in deze gevallen dus voordat er een onherroepelijke einduitspraak over het feit door de rechter na een openbare terechtzitting heeft plaatsgevonden. Een uitzondering kan worden gemaakt als later nieuwe feiten bekend zijn geworden (art. 255 WSv).
België. Volgens art. 32 lid 2 van het Belg. Ger. Wbk. is de kennisgeving de toezending van een akte van rechtspleging in origineel of in afschrift. Wanneer de wet het bepaalt, zorgen het Openbaar Ministerie en de griffier ervoor dat de kennisgeving geschiedt bij →gerechtsbrief.
