v./m., gekarnde melk, de vloeistof die na het karnen van melk overblijft en waaraan door het karnen de boterdelen zijn ontnomen: een glas —; gort met —; (zegsw.) mijn bloed wordt —, mijn bloed begint te koken, ik word heel boos.
ⓔ Karnemelk is een zure melkdrank. De karakteristieke smaak van karnemelk is een gevolg van de aanwezigheid van lecithine, afkomstig uit de oppervlaktelaagjes van de vetbolletjes. Bij een tekort aan karnemelk voor consumptiedoeleinden wordt ondermelk, met room op het vereiste vetgehalte gebracht, speciaal aangezuurd tot karnemelk. Het vetgehalte van karnemelk geldt als maatstaf voor het welslagen van het karnen. In consumptie gebrachte karnemelk moet volgens het Melkbesluit (Warenwet) een vetgehalte van tenminste 0,4% en ten hoogste 1,0% hebben. Het gehalte aan melksuiker moet ten minste 3,0% bedragen.
De pH mag niet hoger zijn dan 5,0. Het gehalte aan vetvrije droge stof moet ten minste 7,3% zijn. Karnemelk, gemengd met gort, grutten of bloem, en daarna verhit, geeft karnemelkse pap.
