Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 27-06-2020

kaolien

betekenis & definitie

(Eng. chinaclay), o., porseleinaarde.

(e) Kaolien is een zacht, korrelig en wit gesteente, door het kaoliniseringsproces, al of niet gevolgd door verplaatsing door stromend water, uit veldspaat ontstaan. Het verdraagt een hoge temperatuur zonder te smelten en wordt daarbij hard en enigszins doorschijnend. Osmosekaolien is door middel van elektro-endosmose gezuiverde kaolien. Het wordt gebruikt voor fijn aardewerk en klei.